Het is voor veel landen vanzelfsprekend dat zij een visum moeten aanschaffen om te kunnen reizen naar naar Nederland. Er bestaat ook een lijst van landen die dat niet hoeven te doen. Tot mijn grote verbazing hoort Suriname daar niet bij maar bijvoorbeeld Barbados wel? Hoe kan dit? 

Als je als Surinamer voor een bezoek naar Nederland wilt afreizen dien je een paar weken van tevoren een afspraak te maken bij de Nederlandse ambassade om je papierwerk te regelen.  Je maakt eerst een persoonlijke afspraak en dan moet alle documenten ingevuld worden: 

  • Zorg voor € 60,00 voor de visumaanvraag.
  • Geldig paspoort.
  • Eén (1) recente pasfoto (niet plakken, recht van voren, lichte achtergrond, niet ouder dan 6 maanden).
  • Schengenvisum-aanvraagformulier (volledig ingevuld en ondertekend).
  • Checklist formulier (ingevuld en ondertekend).
  • Bijlage A-formulier (volledig ingevuld en ondertekend).
  • Recente, originele gelegaliseerde uitnodiging (volledig ingevuld, mag niet ouder zijn dan 3 (drie) maanden).
  • Recente salarisstroken van de referent (van de afgelopen 3 maanden).
  • Kopie paspoort van de referent en partner.
  • Bij minderjarige kinderen (tot 21 jaar) verklaring van toestemming van de ouders + kopie van de ID/paspoort/rijbewijs.
  • Werkgeversverklaring. Indien eigen bedrijf, een uitdraai van KKF of vergunning.
  • Indien je alles of een gedeelte zelf betaalt, recente salarisstroken en bankafschriften + kopie.
  • Kopie familieboekje of een gezinsuittreksel voor degene die geen familieboek heeft.
  • Bij doorreis, een reisschema + visum van het land van bestemming.
  • Kopie medische reisverzekering (minimale dekking € 30.000,-).
  • Waiver-formulier (ingevuld en afgeknipt, indien het een drop-off aanvraag betreft)

 Kortom, een lange lijst met eisen waaraan je moet voldoen. Vreemd dat iemand uit een land met een gedeelde geschiedenis wel aan een pakket aan eisen moet voldoen en iemand uit bijvoorbeeld Chili niet?

 Een Nederlander die naar Suriname afreist hoeft door beduidend minder hoepels te springen. Voor Nederlanders die 3 maanden vrijwilligerswerk willen doen of stage willen lopen is slechts een retourticket en een brief van de organisatie/opleiding nodig. Dit visum kan tot een dag voor vertrek aangevraagd en verleend worden. Om de overzeese familiebanden aan te halen is het voor oudere Nederlanders met een Surinaamse achtergrond zelfs mogelijk een visum op Airport Johan Adolf Pengel (Zanderij) aan te vragen. Krom!

 Met een bevolkingsomvang kleiner dan die van de gemeente Rotterdam en de emigratie van diverse Surinaamse Nederlanders richting Suriname is het de vraag waarom Nederland de deur dichthoudt. Waarom is Nederland zo streng voor een land die zij vol met trots vermelden als oud kolonie in geschiedenisboeken? Een land met een gedeelde geschiedenis, taal en bevolking?

 Wij zouden als Nederlanders niet het privilege moeten hebben om zonder moeite elk land binnen te kunnen wandelen terwijl familieleden loonstrookjes moeten verzamelen voordat zij een ticket kunnen kopen.